433. Kecamatan Ubud – Bali, Indonesia

Małgorzata Kojder

Najbardziej popularnym środkiem transportu na Bali jest skuter. Punkty wynajmu prześcigają się w reklamach, prezentując zdjęcia młodych kobiet z rozwianymi romantycznie włosami, na skuterach właśnie. Daliśmy się skusić jeden raz. Pierwszy i ostatni. Skrajnie intensywny ruch i liczona w tysiącach ilość pojazdów, powszechne nieprzestrzeganie przepisów, kurz, spaliny, upał i pot ściekający spod kasku na kark, fatalny stan nawierzchni … to tylko kilka powodów, które zniechęciły nas do korzystania ze skuteru ponownie. Nauczeni doświadczeniem, oddaliśmy organizację wycieczek w ręce lokalnego specjalisty. Yanse_bali_82 okazał się świetnym kierowcą, kompetentnym, posługującym się płynnie po angielsku przewodnikiem i przemiłym człowiekiem. Pod jego fachową opieką wybraliśmy się na 3 wycieczki, z których każda spełniła oczekiwania. Terima kasih Yanse 😊 Zwiedzanie centralnego regionu Ubud zaczynamy od Sacred Forest Monkey Sanctuary.

Naturalną, bujną i wilgotną dżunglę o powierzchni 12,5 hektara porasta ponad 100 gatunków tropikalnych drzew. Ścieżki turystyczne są wybetonowane. W lesie znajdujemy kilka starych świątyń i liczne rzeźby pokryte mchem.

W Monkey Forest, zgodnie z nazwą, nie może zabraknąć małp. Są wszędzie. Gatunek zwany macaque (makak) żyje tu dziko, w licznych grupach. Zwierzęta nie są głodne, nie zabezpiecza to jednak zwiedzających przed kradzieżą smakołyków, które nieprzezorni turyści przynieśli ze sobą. Zdarza się, że łupem małp padają też okulary, torebki, telefony… Kontakt wzrokowy małpy mogą odczytywać jako agresję. Ostrożność i respekt – wskazane.

W stolicy prowincji Ubud zwiedzamy Puri Saren Agung – historyczny kompleks pałacowy. Budynki zbudowano w tradycyjnym balijskim stylu na początku XIX wieku.

Tradycyjna architektura balijska jest bogato zdobiona. Rzeźby i reliefy wykonane są z niezwykłą dbałością o szczegóły. Często powtarzającym się motywem są mityczne stwory i motywy kwiatowe. Wszechobecna symetria stwarza poczucie balansu.

Trzecią i ostatnią zaplanowaną na dziś atrakcją są słynne ryżowe tarasy. Tegalaland Rice Terrace, położone zaledwie 20 minut jazdy na północ od Ubud, są niezwykle fotogeniczne. W soczyście zielonym krajobrazie dominują faliste warstwy poletek ryżowych, utrzymywanych przy życiu dzięki wyrafinowanemu systemowi irygacji.

Czas się tu zatrzymał. Farmerzy pracują na tarasach tak, jak przed wiekami minione generacje…

Atmosfera spokoju i ciszy, ale też tradycji i ciężkiej pracy wypełnia przestrzeń. Przyzwyczailiśmy się do widoku wielkich i płaskich, jak stół, pól uprawnych… Tutejszy pejzaż chłonę więc z podziwem należnym arcydziełom 😊

W drodze powrotnej nadal nie mogę oderwać oczu od pól ryżowych. Yanse cierpliwie zatrzymuje auto, bym mogła te fascynujące widoki „ocalić od zapomnienia”… Thank you Yanse! Terima kasih 😊

Ten wpis został opublikowany w kategorii Indonesia i oznaczony tagami , , , , , , , , , . Dodaj zakładkę do bezpośredniego odnośnika.

Dodaj komentarz